- mėlynmargis
- mėlynmar̃gis, -ė adj. (2), mėlýnmargis (1), mėlinmar̃gis (2), mėlìnmargis (1) mėlynai margas: Ta karvė man negraži, tokia mėlinmar̃gė Skr. Kelnes siūdavo juodmarges, mėlýnmarges Lnkv. Skara mėlinmar̃gė J. Apsinešiojo ir muno mėlìnmargis raištelis Šts.
Dictionary of the Lithuanian Language.